Den Helder – Alhoewel ik de laatste tijd niet veel meer van mn werkjes op de voor mij gebruikelijke internet foto-forums plaats kan dat de indruk wekken dat ik in soort van ‘pauze-modus’ sta. Het tegendeel is echter waar, ik ben nog niet eerder zo druk geweest met fotograferen als nu. Sinds kort heb ik de beschikking over mijn eigen fotostudiootje waar ik de nodige uurtjes per week samen met m’n modellen aan het doorbrengen ben. Ondanks het feit dat ik altijd passief op zoek ben geweest naar een ruimte waar ik mn ‘ding’ kon doen, heeft het lot me dit keer een handje in de goede richting geholpen, en ben ik in een creatief broeinest geland. Mijn welgemeende en hartelijke dank gaat dan ook uit naar de Gemeente Den Helder en de Woningstichting, evenals naar een aantal creatief “vrij geestigen” die het een en ander positief voor mij bespoedigd hebben.
Al langere tijd ben ik aan het broeden op een serie portretten, met als half deelonderwerp ‘tijd’, maar had daar tot voor kort geen geschikte ruimte voor. Vanwege de hierboven beschreven positieve ontwikkeling is het een en ander nu in een stroomversnelling geraakt en begint het “ei” voorzichtig uit te komen. Ik ben sinds een week of wat druk met het maken van een (voor mijn doen enorme) serie portretten. (enorm omdat ikzelf het idee dat ik nog lang niet gereed ben met het onderwerp TIJD, later meer daarover) Ik heb inmiddels zo veel mensen aangesproken en uitgenodigd dat ik mezelf onder lichte positieve druk zet waardoor ik mijn eerder genoemde laksheidenige sturing moet gaan geven.
Zo langzamerhand begin ik erachter te komen dat ik niet meer schroom om ‘vreemde’ mensen op straat aan te spreken met de vraag of .. .. .. .. ..
(Op de een of andere manier put ik de energie en het lef uit mijn eerder beschreven ervaring met Simon) Daarnaast heb ik een fenomeen ontdekt wat zichzelf HYVES noemt, ja inderdaad Hyves, ik moest er zelf ook aan wennen. Hyves is hier een uitgesproken instrument voor; snel, eenvoudig en vruchtbaar. De modellen, of liever gezegd de mensen welke ik uitnodig om vrijwillig deel te nemen in deze serie worden samen met ‘tijd’ in één beeld geplaatst. ‘Tijd’ is de onderlinge verbintenis die zij stuk voor stuk bij de geboorte keuzeloos zijn aangegaan…….
Tijd is een ongeschreven wereldtaal, tijd is iets waanzinnigs. We hebben er mee te maken vanaf het moment dat we uit de schoot van onze moeders worden geperst, en de allereerste klap op onze reet krijgen om onze longen met zuurstof te vullen. Vanaf dat moment geeft de ziel zich bloot, en begint de aardse klok te lopen. Als ‘onze’ tijd erop zit, laat tijd ons los, de aardse klok staat stil en de ziel vertrekt. Vanaf dat moment houden we op met aards te bestaan. Tijd = duidelijk & zeker.
De tussenliggende tijd daarentegen, is onzeker en veranderlijk, en wordt daardoor min of meer automatisch gekoppeld aan een gemoedstoestand. Eenieder zijn rugzak wordt gevuld met voor- en tegenspoed. De verzameling ‘spoed’, of bagage, welke ‘tijd’ (on)opvallend in je rugzak heeft gepropt, vormt en verandert je door middel van een (on)bewust continue proces .. .. .. .. ..
Met andere woorden; ‘tijd’ heeft gemaakt tot ‘wie’ of ‘wat’ je vandaag bent.
Vanwaar mijn interesse in de functie “tijd”?
Nou dat is eigenlijk heel simpel, als ik 1 en 1 ga optellen, kom ik tot de voorzichtige conclusie dat ‘tijd’ inmiddels toch wel hoogstwaarschijnlijk de helft van mijn ‘aards” bestaan heeft opgevreten. Daarnaast ben ik in een stadium aangekomen waarin ‘tijd’ mensen om mij heen ‘los’ begint te laten, en dat terwijl ik op hetzelfde moment in een ander stadium verkeer waarin ‘tijd’ bezig is om mensen te ‘vangen’.. .. .. .. .. .. .. ..
Voor al mn modellen heb ik diepe bewondering wat zich uit in nederig respect, in mn studiootje loop ik dan ook letterlijk “buigend” voor hen achteruit. Het vertrouwen wat zij in mij hebben is opvallend te noemen, en dat waardeer ik ten zeerste. Maar datzelfde vertrouwen kan mij op sommige tijden ook behoorlijk onzeker maken .. .. .. ..
Genoeg geluld; “FACING TIME”
